De mens kan niet meer tegen pijn, schreef Byung-Chul Han in De palliatieve maatschappij (2022). We moeten accepteren dat de mensheid uit zal sterven, stelt Lisa Doeland in Apocalypsofie (2023). Ja, zegt de psycholoog die Gibbs zijn vraag voorlegt, hij haalt Camus aan: ‘Er is maar een vrijheid, de aanvaarding van de dood, daarna wordt alles mogelijk.’ Of zoals Click betoogt: niet alleen de aanvaarding van de dood, maar ook de duizend kleine doden op weg daarnaartoe, al het ongemak, de verveling, de pijn en het verdriet. ‘Quick fixes’ en ‘shortcuts’ bestaan niet, er wordt altijd een prijs betaald. De enige duurzame oplossing voor het klimaat is om minder te produceren, minder te consumeren, minder troep bedoeld om de leegte van binnen te vullen. Opdat er vanuit die leegte, eindelijk, iets nieuws kan ontstaan. >>>
